Ook als koorleden zijn we corona zo langzamerhand flink zat. Het beïnvloedt ons leven, onze relaties,
onze vrije tijd… QR-codes, oplopende besmettingen, op anderhalve meter zingen of weer thuis
aanhaken omdat je er fysiek niet bij kunt zijn… Het is soms om moedeloos van te worden.
Wat was het geweldig, dat we ondanks alles op de valreep op 20 november 2021 een concert in
Oudewater konden geven. ’s Middags repeteerden we in een koude kerk … Onder onze koorjurken
droegen we stiekem thermokleding. Dat mocht de pret niet drukken. Aan het eind van de generale
repetitie vertrokken we naar het gebouw tegenover de kerk. Onder het genot van een broodje kroket
of meegebrachte salade kletsen we met elkaar of haakten wat toeren aan een meegebracht
handwerkje.
Die avond zongen we met elkaar ‘Wer nur den lieben Gott lässt walten.’ Ons publiek bestond uit
bezoekers die zowel fysiek als digitaal mee luisterden. Als koorleden namen we onze
verantwoordelijkheid. We stonden op ruime afstand van elkaar en van het publiek. Samen hadden
we een prachtige avond, zonder te weten wat ons koor boven het hoofd hing.
Een extra persconferentie. Onze koorrepetitities werden afgezegd. Een kerstvakantie vol
beperkingen volgde. Na de vakantie kwamen in onze koor app kwamen de eerste berichten langs: we
gaan weer verder met Jamulus. De besmettingscijfers lopen op… Chris is al een nieuwe handleiding
voor Jamulus aan ’t schrijven. De eerste sound-checks stonden al gepland, toen het goede bericht
kwam: we mogen weer repeteren!
Op dit moment repeteren we alsof ’t nooit anders zo geweest was. Op anderhalve meter. Mét QR-
code. Mét online betrokken koorleden in quarantaine. Maar… we zingen weer! Enthousiast zijn we
aan de slag voor ons volgende concert. Onzeker blijft ‘t, maar met elkaar houden we de moed erin.
We putten hoop uit de liederen die we met elkaar zingen.
Ons volgende concert is in mei, zie de aankondiging op de website. U/Jij komt toch ook luisteren?